درشبکه دامین به دو دلیل بسیار مهم Additional Domain Controller یا همان DC دوم باید در شبکه قرار گیرد.
اولین دلیل بسیار مهم مربوط به Redundancy می شود . در واقع با استفاده از Additional Domain Controller یک کپی از DC اول برروی Additional قرار می گیرد تا در صورتی که DC Primary یا همان DC اول در شبکه دچار آسیب دیدگی شود بتوان از این سرور دوم استفاده کرد.
دومین دلیل بسیار مهم دیگر مربوط به Network Load Balancing)NLB) می باشد که درواقع منظور همان تقسیم بار برروی DC ها می باشد.
به طور مثال فرض کنید سازمانی دارای دو شعبه یکی در تهران(شعبه مرکزی) و دیگری در کرج باشد . در صورتی که در شعبه کرج DC ای وجود نداشته باشد در نتیجه تمامی درخواست های کلاینت ها مثلا درخواست های مربوط به Authentication باید از طریق خط WAN (اینترنت) به سمت DC داخل شعبه مرکزی فرستاده شود که این امر باعث کندی در روند کار می شود و هم چنین در صورتی که ارتباط خط WAN (اینترنت) قطع شود در آن صورت هم مشکلاتی برای کلاینت های شعبه کرج به وجود خواهد آمد. در این صورت با گذاشتن DC دوم در شعبه کرج هم Redundancy در سازمان خواهیم داشت و هم چنین زمانی که ارتباط خط WAN قطع است کلاینت های شعبه کرج بتوانند درخواست های Authentication را به DC شعبه خودشان بفرستند.
شبکه دامین با ارائه حریم مدیریتی و امنیتی امکان مدیریت متمرکز تمامی اجزای شبکه را فراهم می نماید، این مدیریت شامل کاربران و قوانین و سیاست های وضع شده برای کاربران است. برای راه اندازی شبکه Domain نیاز به نصب و راه اندازی سرویس اکتیودایرکتوری می باشد. برای راه اندازی سرویس اکتیو دایرکتوری نیاز به یک ویندوز سرور که اصطلاحا به آن سرور DC یا Domain Controller می گویند می باشد. در شبکه دامین تمامی کاربران هنگام لاگین کردن برروی سیستم خود اطلاعاتی مانند یوزر نیم و پسورد را وارد نموده و این اطلاعات به سمت سرور اکتیو دایرکتوری فرستاده می شود، در صورتی که اطلاعات وارد شده صحیح باشد، به کاربر اجازه ورود داده می شود. مدیر شبکه دامین می تواند یکسری قوانین و مقررات را برای کاربران و کامپیوترهای عضو دامین اعمال کند که این قوانین هنگام ورود، برروی سیستم کاربر اعمال خواهد شد.